13 Φεβ 2013

ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ





































Δε ζήτησε τίποτα απότην καρδιά μου η δική σου. Ήμουν εκεί όταν οι λέξεις κοιμόντουσαν ευλαβικά πίσω από του ίσκιου τις σιωπές. Ηθέλε η δική μου να προσφέρει. Τα δώρα είναι η γλώσσα της αγάπης μου. Τόσο καιρό δεν το έχεις παρατηρήσει; Γεννιέμαι για να δίνω. Δεν σου ζητάω ανταλλάγμα για όσα εύχομαι για εσένα κάθε πρωινό στην πρώτη προσευχή μου. 
Απλά κάποια στιγμή έπρεπε να κλείσω το συρτάρι από το χρηματοκιβώτιο της καρδιάς μου. Να αλλάξω κωδικό ασφαλείας. Τα λόγια και οι υποσχέσεις σου, το κωδικό μου να μην σπάνε. Τι παίρνω πίσω απ'όλα αυτά; Την χαρά σου.Μεθάω και μαγεύομαι από την μέθη της πληρότητας σε όλο σου το είναι.Απλά μην μου θυμώσεις, που κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι. 

"Θεέ μου το αξίζω όλο αυτό; Να δίνω πάντα για να αγκαλιάζω μόνη μου τον εαυτό μου";Δάκρυα κυλούν στα μάγουλά μου. 

-Όχι δεν το αξίζω όλο αυτό, με κόλλες να τυλίγω και να σου προσφέρω την καρδιά μου, να είναι τυφλή και να μην βλέπει καλυμμένη ποια χείλη την φιλούν, ποια ψέμματα την δοκιμάζουν, ποιές αλήθειες δεν την άγγιξαν ποτέ, γιατί τα χέρια που την έβγαλαν από την δική της θέση και την ξερίζωσαν, έτσι για να σου αρέσει, την αποσύνδεσαν από το φως της θεικής πηγής της.Μα αν δεν τα θες τα δώρα της μπορείς να τα επιστρέψεις.Κάρτα αλλαγής οι πράξεις δεν φορούν, θέλω να με πιστέψεις. Άστα πίσω σου, στις σκιερές γωνίες που η καθαρή αγάπη δεν τις φτάνει και άνοιξε τον δρόμο σου να φύγεις, άδειος όπως ήρθες.Θα βρω που τα έκρυψα και πίσω θα τα πάρω. Μην φοβάσαι εγωισμέ.Πουθενά αλλού δεν θα τα χαρίσω.Απλά τα κουτάκια της θα ανοίξω.Σαν μικρό παιδί που περιμένει δώρο.Σε εμένα πάλι πίσω θα τα γυρίσω, μήπως και την αγάπη που μου λείπει, την δω και την αναγνωρίσω. Πρέπει να με αγαπήσω. Πίσω σε εσένα μην γυρίσω. Αυτό είναι το δώρο της ψυχής για την καρδιά μου.Αν κάποτε με αγάπησες, φύγε μακριά μου!Αυτό είναι το δώρο μου για εμένα, ατύλιχτο απ'τα δικά σου χέρια.

7 Φεβ 2013

ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ-ΣΙΩΠΗ


Τo μωρό που βλέπετε στην φωτογραφία νά 'χει στην αγκαλιά του ο Κύριος έχει κοιμηθεί.

Απαρηγόρητος ο Πατέρας από τον μοιραίο αυτό χαμό του γιού του έκλεγε και οδυρώταν.

Την ώρα του ύστατου χαίρε όμως κατάφερε να βρεί το κουράγιο, να πάρει μια φωτογραφική μηχανή και να φωτογραφήσει το νεκρό μοναχοπαίδι του μέσα στο φέρετρο (μνήμα) λίγο πριν την ταφή..

Κατά την εμφάνιση του φίλμ όμως η φωτογραφία που εμφανίστηκε κατά θαυμαστό τρόπο είναι αυτή που βλέπουμε τώρα και η οποία ήταν ένα μήνυμα παρηγορίας από τον Κύριο πρός τον απαρηγόρητο πατέρα.


Αναδημοσίευση από Αγιορείτικο Βήμα